Sambucus nigra. Bez czarny. (Caprifoliaceae – Przewiercieniowate). Krzew rosnący dziko w ogrodach zapuszczonych, około wsi, rzadko po lasach. Zbyt jest łatwy, aby potrzebował szczególnego opisu. Jagody bzowe, przerobione na powidła albo sok zgęszczony Roob Sambuci, mają zastosowanie w lecznictwie domowem; (jest to znakomity środek przy owrzodzeniu kiszek); kwiat bzowy flores sambuci zbierany jest do aptek i zużywają go w znacznych ilościach. Jagody przerabiają się na powidła po zupełnem dojrzeniu, tj. gdy są już czarne i słodkie. Trzeba je gotować, unikając przypalenia, przetrzeć przez durszlak i wyparować do gęstości powideł śliwkowych. W czerwcu i lipcu obrywa się baldachy bzu czarnego, suszy na słońcu albo na górach przewiewnych, ułożone warstwą pojedyńczą. Gdy zupełnie wyschną, wtedy okrusza się je, odsiewa przez rzadkie druciane rzeszoto i pakuje do worków. Dobrze ususzony kwiat bzowy powinien mieć barwę żółtawo-białą, – brunatny jest do użytku niezdatny. Po ususzeniu zostaje 20 proc. Zbierać można partje duże kwiatu bzowego, kupiec zawsze jest pewny.

Cytaty z książki Jana Biegańskiego „Podręcznik dla zbierających zioła lekarskie”, Warszawa 1914